dag 4: Olifanten opvangcentrum met Razali

WOW, wat een dag!! Vanmorgen vroeg op en heerlijk ontbeten, daarna richting monorail station in de buurt gelopen. We dachten alles al gezien te hebben hier maar het kan altijd gekker, er bleek een groot overdekt en airco gekoeld voetpad boven de straten gemaakt te zijn waar we de 8 van de 9 minuten wandeling in hebben gelopen richting monorail. Lekker koel, dat wel, maar ja. Met de monorail naar het station aan de rand van de stad waar we een half uurtje hebben gewacht op Razali. Wat een mierennest van auto’s en brommertjes in de ochtendspits, wel leuk als vermaak voor ons natuurlijk. Razali (onze gids) was netjes op tijd en bleek een hele gezellige kletser te zijn die ons onderweg veel verhalen vertelde van het opvangcentrum wat hij mede heeft opgericht ruim 20 jaar geleden. De bedoeling is dat daar een paar olifanten worden opgevoed om te helpen andere olifanten over te plaatsen, dorpen in de buurt roepen de stichting tegenwoordig om olifanten weg te halen terwijl men ze vroeger dood maakten. Een groot succes dus maar nog steeds kleinschalig qua opzet. Onderweg nog even tanken, benzine voor 0,50 eurocent en dat is naar boven afgerond!!! Na anderhalf uur op de plaats van bestemming aangekomen en gelijk met kleine banaantjes wat olifanten gevoerd, Razali legde uit dat het de bedoeling is dat de olifanten leren hun slurf uit te strekken om eten te pakken. Mooi was het om te zien dat de olifanten Razali direct herkenden. Daarna nog even naar vier wilde olifanten gekeken die nog niet zo lang binnen zijn, één miste een stukje van haar voet (vastgezeten in ijzerdraad en gered door de stichting) en daar is een soort kunstbeen voor gemaakt waar ze op moet leren lopen. Razali noemde haar miss tripod en is gek op haar. Na de grote badscene gezien en gelukkig hoefden we niet mee in bad, heb er wat foto’s en een filmpje van gemaakt. Er waren ook schoolkinderen die het fantastisch vonden, net zoals wij natuurlijk. Hierna een demonstratie en voertijd door de kinderen. Het zijn in principe wilde dieren dus gepaste afstand natuurlijk om ongelukken te voorkomen. Samen met Razali gegeten in een keukentje waar ook voor de groepen het eten wordt klaargemaakt, simpele maar heerlijke maaltijd en gewoon weer met de vingers natuurlijk. De afwas hulp zat buiten, het kleine zoontje van de eigenaresse. Film gekeken en weer naar buiten waar ik (Jan) met Razali mango’s moest snijden voor de middagshow, twee grote manden vol de man gesneden dus totaal vier manden. Daarna was ik de afwashulp. Tussendoor nog wat brood gevoerd en Petra moest een mengsel maken in een grote emmer, brood met melk/water en rietsuiker en maar kneden en kneden. Toen een chinese meneer aan mij vroeg wat dat was en ik vertelde dat het de specialiteit van het locale restaurant was geloofde hij met niet, jammer he. Na de middagshow toen het rustig was hebben Petra en ik de olifanten sneden brood gevoerd en daarna moest Petra een grote beker vullen met het melkbrouwsel en de jonge olifanten voorhouden. Die slurpte de eerste beker naar binnen en daarna moest de beker laag om ze te leren bukken. Vervolgens kreeg een grote een speciale grote fles melk met een speen die Petra hem aangaf, hij was er superhandig mee zoals op het filmpje te zien is. Aan het eind van de dag nog thee gedronken en vervolgens weer terug naar KL, daar met Razali in een locaal eettentje een heerlijk roti gegeten met thee, en afscheid genomen van een bijzonder mens. Na terugkomst heerlijk gezwommen bij lamplicht en nu uitgeblust achter de pc. Het uitgebreide verhaal horen jullie thuis wel want het is teveel om hier neer te zetten maar geloof ons als we zeggen het was een S U P E R dag. De meegenomen laptop is in ieder geval heel goed terechtgekomen daar.