Dag 2:Boston

Heerlijk geslapen en toen we wakker werden regende het, dat was niet afgesproken. Na het ontbijt met de auto 5 minuten gereden naar het metrostation in de buurt en daar met de metro naar Boston south station.  Dat was een goed alternatief voor een half uur rijden in de drukte en dan proberen een veel te dure parkeerplaats te vinden in de stad zelf. Buiten het station is een opstapplaats voor de hop on hop off bus en die kwam er eigenlijk al direct aan, dus aan boord en genieten van alle sterke verhalen van de stad. Achteraf bleek dat we gelijk de leukste chauffeur hadden getroffen met de leukste verhalen en feiten. We weten nu nagenoeg alles van de Boston teaparty, als protest tegen de Engelsen is voor ongeveer 1,5 miljoen dollar aan thee de haven ingegooid op 16 december 1773. Ook de nachtrit van Paul Revere in 1775 is uitgebreid aan bod gekomen als begin van de onafhankelijkheids oorlog. Vandaag al is de vraag beantwoord of we last zouden krijgen van de shutdown, JA dus.  Een van de stops was de oude marinewerf waar de USS Constitution ligt en die je normaal kunt bezichtigen. Het is een houten oorlogsschip uit 1797, de originele, wat het 1e oorlogschip is wat ooit gekocht is door de regering. Een korte camerastop door de hekken was het enige alternatief om er toch nog wat van te zien. Ook ligt er nog een korvet uit de tweede wereldoorlog wat twee kamikaze aanvallen heeft overleefd en zijn de barakken te bekijken, vandaag dus niet. Ook het monument op bunkerhill was gesloten, op zich niet zo heel erg want het zijn 254 treden om er bovenop te komen. De hele rondrit duurde 2 uur en was meer dan de moeite waard, we hebben kaartjes voor twee dagen dus kunnen morgen stukjes mee en dan meer onderweg eruit om dingen te bekijken. Vandaag ook de splash tour gedaan met een omgebouwde soort bus die ook kan varen, was ook erg leuk. Tussen de middag links en rechts hapjes opgedaan op een markt met organische producten die er toevallig was. Na het eten weer een stukje mee gereden en in het centrum uitgestapt om wat dingen rustig te bekijken, de bus gaat toch wel snel soms. Het miezerde gestaag en je wordt er toch wel nat van op den duur dus de bus maar weer in. We hebben onderweg vaak gehoord: het enige nog bestaande of het grootste van Amerika en dat was dan natuurlijk in Boston. Wij hebben het op één punt gewonnen vandaag. In Boston is de op één na grootste Apple store ter wereld vertelde de chauffeur, de grootste is in…………………..AMSTERDAM! hahahahaha, kom daar maar eens overheen, huh. We hebben nog even gestopt bij het oudste honkbalstadion van Amerka en daar wat foto’s gemaakt van beelden van honkballers, alleen Jo Dimagio kende ik van naam toevallig maar de rest waren grote onbekenden.  Ook het cafe waar Cheers is opgenomen nog bekeken, van de buitenkant alleen en wat foto’s gemaakt. De dag  eindigde in chinatown waar we heerlijk gegeten hebben, wel met een vork want de dame had snel in de gaten dat chopsticks niet aan ons besteed waren. Daarna met de metro terug en het stukje met auto naar het motel, onderweg opeens het motormanagement lampje aan dus maar even de servicedienst gebeld. Geen probleem, gewoon doorrijden was het advies dus dat gaan we dan ook maar doen. Morgen even afwachten wat het weer gaat doen maar we gaan zeker weer naar Boston, of de freedomtrail  (3 mijl) lopen of naar wat musea toe. Vandaag was een zeer geslaagde dag ondanks het wat mindere weer.

De nieuwe schoenen zijn geslaagd voor de test want ik heb geen blaren! Oh ja, het is trouwens maar 6 uur tijdverschil want hier is ook zomertijd.