Dag 3: Boston Marathon

Vanmorgen aangesloten in de file richting Boston, maar wij maar voor een klein stukje want we gingen weer met de metro verder. Bij de parkeergarage aangekomen bleek dat er nog meer mensen op de slimme idee gekomen waren, het stoplicht gaf netjes groen aan en we kregen ook een inrijkaartje. De hele garage afgezocht en nog net één plaatsje vrij gevonden, Petra moest eerst uitstappen en toen kon ik hem strak langs de muur parkeren naast een enorme pick-up truck. Na ons bleven ook gewoon auto’s inrijden dus vol wil hier niet zeggen: Geen kaartje meer uitgeven en slagboom dichtlaten. Met de metro in een hele lege  coupe naar Boston en een ander station uitgezocht wat meer in het centrum lag, we wilden naar een kerk die ramen had van Tiffanyglas. Na een korte wandeling door een park met veel eekhoorns de kerk in Het was indrukwekkend, ook buiten want aan het hek hingen allemaal slierten als een soort monument voor de slachtoffers van de marathon bomaanslag. Het weer was vandaag heel apart, af en toe een buitje regen maar wel warme temperatuur en soms flink zon. We kregen flash backs van Kuala Lumpur af en toe want zo warm en vochtig was het buiten op straat. Na de kerk in een grote shoppingmall een bakje koffie gedronken en verder gelopen naar de bibliotheek, had gelezen dat het binnen heel erg mooi was en dat bleek ook zo te zijn. Rustig rondgelopen en mooie foto’s gemaakt. Daarna op weg, lopend, naar een andere bibliotheek waar je door een grote globe naar binnen loopt. Ruim een uur gelopen en uiteindelijk gevonden, op maandag gesloten!!! Een stuk terug gelopen en de hop on maar weer gepakt want we waren ondertussen toch ruim vier uur aan de wandel geweest. Een stuk meegereden naar de haven en daar een broodje kreeft gegeten, viel eigenlijk wel tegen wat smaak betreft dus gaan maar niet verder op zoek naar kreeft als diner. Na de kreeft via een oude stalen brug richting een modern museum gelopen die ook gesloten bleek op maandag! Op de terug weg bij de stalen brug werd verteld dat er gefilmd werd voor een tv serie, wij worden dus misschien ontdekt want we moesten gewoon de brug overlopen en staan er dus op. Onderweg kwamen de ster van de show tegen, zie foto, maar wij kenden haar niet en zij ons blijkbaar ook (nog) niet. Het is een serie die bij ABC op tv komt hier, dus misschien over een paar jaar bij ons. Heb alvast een auto op de foto gezet om te kopen van het 1e salaris van de film opbrengsten. Weer aan de wandel verder en na een half uur de bus weer gepakt om naar de universiteiten te rijden, Harvard en Cambridge. Bij Cambridge uitgestapt om naar het MIT te gaan, Massachusetts Institute of Technologie want daar was een soort museum bij met dingen waar ze mee bezig zijn of zijn geweest. Veel robots en andere leuke experimenten gezien maar hadden maar een 50 minuten dan ging hij dicht. Er was ook een piano die van een hoog gebouw was afgegooid, dus niet alles was flitsende techniek. De laatste hop on was al weg dus te voet weer naar down town Boston, weer ruim 1,5 uur totaal gelopen om in Chinatown te belanden voor heerlijk eten. Na het eten terug naar het station gelopen om de metro te pakken terug naar Braintree waar de auto stond, ook dat deden meer mensen dus de halve reis op een paar zeer vermoeide voeten moeten staan voordat er een zitplaats vrij kwam. Het zit niet altijd mee he. Nu weer terug in het motel waar ik met de blog bezig ben en op de achtergrond snurkgeluiden klinken, ff een stukje gewandeld en dan al de pijp leeg blijkbaar. Wie is hier nu de bikkel he. De buschauffeur gisteren vertelde dat ze veel afsloegen en van verschillende kanten door dezelfde straten reden om de toeristen de indruk te geven dat Boston minimaal net zo groot is als New York, in werkelijk valt dat reuze mee weten wij nu uit ervaring want is allemaal op loopafstand. Bij de foto’s wat voorbeelden van het verhaal van gisteren, het oudste nog werkende postkantoor en de oudste brandweerkazerne van de USA en natuurlijk in Boston.

Al met al hebben we zo’n beetje de Boston marathon gelopen vandaag, alleen niet zo hard natuurlijk want je wil wat zien onderweg. Als bewijs staat de finishlijn op de foto, de medaille wordt nagestuurd denken we. Morgen laten we Boston achter ons en gaan we richting Provincetown op het schiereiland net onder Boston. De tip van Tim gisteren kunnen we dus niets mee doen want dan zijn we niet meer hier.