dag 39: Rolleston en omgeving

Je heb van die dagen dat alles anders loopt dan je eigenlijk gepland had, vandaag was het zo’n dag hier. Het begon vanmorgen net voor het ontbijt, altijd handig als je brood hebt maar dat waren we gisteren vergeten te kopen. De camper maar gestart en naar Hornby gereden wat zo’n 15 km hier vandaan ligt. Naar de supermarkt en op het parkeerterrein van de supermarkt ontbeten. Toch handig dat extra donker getinte glas in de camper, gewoon eitjes gekookt en alles erop en eraan. Uitzicht op de grote weg achter ons en netjes in een vak tussen allemaal andere auto’s geparkeerd. Links van ons, een stukje verderop, zat een McDonalds restaurant dus toen we ontbeten hadden en de boel opgeruimd daar de camper op de parkeerplaats gezet en via de gratis Mac Wifi de blog en de foto’s van gisteren geplaatst. Stukje verderop was de bibliotheek dus daar naar toe om in te checken voor de vlucht naar Maleisië op donderdag. Helaas was de incheck site van Malysian Airlines niet beschikbaar dus dat feest ging niet door. Een vriendelijk dame achter de balie wist echter te vertellen dat op het vliegveld van Christchurch een balie zit van Malysian dus dat regelen we morgen dan maar en ook gelijk voor de vlucht naar Nederland toe. Normaal zou het niet uitmaken waar je zit maar in dit type vliegtuig heb je twee stoelen naast elkaar aan beide zijkanten en vijf stoelen naast elkaar in het middenpad. Naar Auckland hebben we in het midden gezeten en dat vonden we maar niks, vandaar het vroege inchecken en dan weer twee stoelen aan de zijkant net zoals naar Kuala Lumpur toe vanuit Nederland. Het stadje verder nog even bekeken en terug naar de camping want het was ruim 22 graden en we zouden heerlijk languit in een stoel of op het gras gaan liggen en eventueel nog de tassen in gaan pakken. We zaten net goed en wel in de zon rond de middag toen er een vriendelijke meneer (Barry) langskwam voor een praatje, dat heb je op verenigingterreintjes en dat maakt het ook leuk. Na even wat gepraat te hebben vroeg hij of we in de buurt al wat hadden rondgekeken, hij noemde met name Akaroa een mooie plaats aan een inham van de zee. Toen we vertelde dat we daar niet geweest waren stelde hij voor om er s’middags naar toe te rijden. Heel erg leuk natuurlijk en we zijn dan ook direct vertrokken. Heb bleek dat hij een toerbedrijf heeft gehad en met toeristen in bussen trips maakte, hij woonde ook bij Christchurch en kende dus de streek heel erg goed. Via een mooie rit over een heuveltop kwamen we na ruim 50 minuten in dat plaatsje aan, inderdaad een prachtig oud stadje en het mooiste is dat er veel Fransen zijn. Ook de straten heten Rue’s en er was ook een boucherie, een Franse slager dus. We hebben er heerlijk even een glaasje gedronken aan het water en op de terugweg zijn we via Littleton (een voorstadje van Christchurch) gereden waar hij de schade van de aardbeving heeft laten zien. Hier zijn veel grote rotsblokken losgekomen en sommige dwars door huizen gegaan, ook de wegen waren/zijn zwaar beschadigd. Het geluk van Littleton is dat er een paar jaar geleden een tunnel is gemaakt dwars door de berg, daar is niets mee gebeurd en was een hele tijd de enige toegangsweg nog van en naar het stadje. De weg over de berg is nog steeds buiten gebruik door alle grote rotsblokken die erop liggen. Daarna naar Christchurch waar we een uitgebreide rondrit hebben gemaakt met commentaar van hem daarbij over wat er gebeurd is en hoeveel schade er overal is. Het was zeer indrukwekkend om te zien wat er in een paar minuten allemaal gebeurd is. We zijn ook in een wijk geweest waar alle huizen gesloopt moeten worden. Een soort spookstad was het er waar nog maar enkele mensen woonden. Ook een groot huis gezien wat op de rand van de klif stond, nu dus niet meer maar nog slechts een ruïne. Het meeste indruk heeft de bioscoop op mij gemaakt, de zijwanden stonden er nog met alle stoelen maar de complete voorgevel was weg en het dak lag op de parkeerplaats. Heb er ook geen foto van gemaakt want voelde toch wat vreemd. Ook de kathedraal gezien van een afstand want die ligt in het afgesloten gedeelte, er staat nog één spits overeind. Ook een foto gemaakt van een oud gebouw wat nog slechts gestut wordt door een stalen frame wat er voor tegenaan is gezet. In het centrum nog heel veel schade en wegen afgezet, twee jaar naar dato. Ik heb hier en daar wat foto’s gemaakt maar zeer terughoudend en met mate. Vooral het commentaar bij alle lege plekken van Barry wat daar gestaan had was zeer indrukwekkend. Zo zijn er in Christchurch bijvoorbeeld nog maar twee hotels. Een in de stad en één op het vliegveld, alle andere zijn of ingestort of gesloten ivm instortingsgevaar. Hij liet ons ook een hotel zien wat net af was voor de aardbeving, de oude voorgevel (facade) hadden ze laten staan omdat ze dat heel mooi vonden en er was een nieuw hotel achter tegenaan gebouwd. Het oude stukje was niks mee gebeurd maar het nieuwe was onherstelbaar beschadigd. Ook veel scheefstaande gebouwen gezien, zoals het politiebureau van ruim 10 verdiepingen waar nu nog slechts de onderste twee verdiepingen van gebruikt mogen worden. Zodra het noodgebouw klaar is gaat het hele politiebureau tegen de vlakte. Behoorlijk stil zijn we naar de camping terug gereden en heeft Berry ons weer bij de camper afgezet, zo tegen 19:30. Net snel wat eten gemaakt en al wat dingen ingepakt en wat gepoetst, morgen de rest inpakken en naar het vliegveld en het hotel. De stad zelf zullen we denk ik niet meer ingaan. Het was al met al een heel bijzondere dag waar we, ondanks alle ellende die we in Christchurch gezien hebben, toch wel van hebben genoten.