Dag 13, Naar hot water beach
8 november 2012 - Whenuakite, Nieuw-Zeeland
Vandaag weer erg vroeg opgestaan, niet omdat het moest hoor maar omdat ik (Jan) niet goed op de wekker had gekeken en Petra wel een horloge omhad maar geen bril en lampje. Het resultaat was dat we al om 08:00 gedoucht aan het ontbijt zaten en er toen pas achter kwamen dat het geen 09:00 was. Normaal niet zo erg maar vanmorgen zouden we met een treintje meegaan wat pas om 10:15 vertrok. Op de weg naar dat treintje was ook een quiltshop dus daar is Petra rond gaan kijken en heeft twee mooie lapjes gekocht, had ik toch nog mijn straf voor het niet goed kijken gekregen. Door naar het treintje, dit was een smalspoor trein die een kunstenaar/pottenbakker in de loop van 25 jaar eigenhandig heeft gebouwd de berg op. Steeds een stukje hoger en verder en alles zelf naar boven gesleept, hij is nu 77 en heeft er tot 2003 aan gewerkt. Op dringend advies van de bank, die wilde wel een keer wat geld terug, heeft hij hem opgesteld voor publiek en mensen in dienst genomen die rijden e.d. Er rijden nu jaarlijks zo’n miljoen bezoekers op en neer, en vandaag dus wij. Heel erg mooi en ook sommige constructies bedacht om de trein te laten wisselen van rijrichting omdat een keerlus niet kon, bovenop een complete houten uitkijktoren gemaakt die met een knipoog Eye full tower heet. Langs de rit diverse ceramiek voorwerpen die hij gemaakt heeft en een leuk idee voor onze nieuwe tuinafscheiding, zal een foto plaatsen. Gister heb ik al verteld hoe moeilijk het is om te kiezen welke foto’s te maken, dat is voor het plaatsen op de blog net zo. Elke keer weer moeilijk want het zijn er veel en er zijn teveel mooie bij dus kiezen, keizen, kiezen maar. Na de trein vertrokken naar de andere kant van de coromandel via een prachtige rit door een heuvelachtig gebied. Aan de andere kant van de heuvel een parelwit strand met een strak blauwe lucht weer. Langs de kust gereden naar de parkeerplaats van Cathedral Cove, een opening in een rots op het strand. Alleen nieuw zeelanders kunnen dan bedenken om de parkeerplaats boven op de heuvel te maken en een wandelpad naar beneden met een wandeling van ongeveer 30 minuten. We hebben onze sport dus weer gehad vandaag want het was weer steil en trapjes geblazen. Op het bounty strand beneden was het helemaal super, echt prachtig gewoon. Je zou er zo blijven, dat ging helaas niet dus de reis naar boven weer ondernomen. Na een flinke klim, het gaat steeds beter dus wie weet worden we nog atleten, boven aangekomen stonden we ingeklemd tussen twee touringcars. Normaal gesproken flink balen maar nu niet want dat is het voordeel van de camper, gewoon lekker op de bank met de voetjes omhoog en wat kouds te drinken. Na 20 minuten kwamen de chauffeurs en hebben we er samen op gelachen. Daarna nog 15 minuten naar de camping met de naam Hot water beach. Na het eten hebben we een schepje gehuurd en met de zwemkleding aan naar het strand gelopen, weer 10 minuten. Op het strand moest je een kuil graven, van wie kennen we dat nog meer eigenlijk, waar dan water van 60 graden in liep. Er was een strook op het strand waar dat hete water nagenoeg aan de oppervlakte komt bij eb, dus daar moest je graven. Het zand was zo heet dat je na twee schepjes snel in de zee moest koelen. Nadat de kuil klaar was moest je zorgen voor een mix van koud zeewater en heet bronwater uit de grond en had je je eigen hottub. Je had ons eens moeten zien zitten en overal om ons heen nog meer kopjes uit kuilen. We hebben ons rot gelachen en was een zeer bijzondere belevenis. Naast ons zat een Nieuw-Zeelands gezin waarvan de vrouw na onze derde dijkdoorbraak belangstellend vroeg of we zeker wisten dat wij uit Nederland kwamen!! Daarna nog afdouchen op het strand, want zoals Petra tegen een buurman zei: Je wil niet weten waar ik overal zand heb zitten! En weer naar de camping voor een echte douche, ook koud want we waren beiden vergeten dat er een knopje ingedrukt moest worden buiten op de muur voor warm water. Nu lekker aan de borrel, want opwarmen van binnenuit is altijd het beste denken wij. Hopelijk morgen weer een mooie zonnige dag want tot op heden mogen we daar niet over klagen.
Ik hoop dat je een mooie reis hebt.
Vandaag een ontploffing geweest in Gelderland maar geen ongelukken van persoonlijke aard.
Wilde het toch melden om je gerust te stellen
Toch een quiltwinkel, maar 2 lapjes ,Jan is wel heel weinig.
groet, Herma
Vanmorgen 07.00 uur explosie bij Electrabel: vele scholieren daardoor een vrije dag en veel fileleed bij automobilisten. Explosie heeft een gat geslagen in de ketel waardoor hete stoom naar buiten kwam. Nu alles onder contrôle, geen gewonden. Was toch wel even schrikken, hele rijen scholieren kwamen vanmorgen weer terug fietsen, ze konden er niet langs.
groetjes van ons allemaal, Manja
Na het eten gauw de laptop aan en genieten maar weer van jullie leuke verhalen en prachtige foto's. Helaas vandaag nog niets,misschien nog iets te vroeg. Kijk over een uurtje nog wel een keer. Verslaafd ?? Ja,ik denk het wel. Maar dan wel aan iets leuks !!