dag 11: Naar Matakohe

Vandaag weer een stuk omlaag gereden, via de andere kant van de punt boven Auckland. Een mooie rit gemaakt met erg veel te zien onderweg. Optimistisch vertrokken in luchtige kleding want het zonnetje scheen weer lekker, nog geen 5 meter buiten de poort moesten de ruitenwissers al aan. Gelukkig was het maar voor een kwartiertje waarna de zon weer heerlijk begon te schijnen. Eerst een stuk door kleinere wegen gereden op weg naar de veerboot die ons over een groot meer heen zette naar een klein slapend stadje aan de overkant. Daar ook via wat kleinere wegen door een heel mooi stuk gereden waar we langs prachtig blauw water kwamen met een grote zandduinen. In het dorpje langs het water bakkie koffie gedaan in het zonnetje en natuurlijk wat foto’s gemaakt. Net na het dorpje een bord bij een afslag met uitzichtpunt en dat was werkelijk fantastisch, zie de panorama foto maar. Weer verder door heuvelachtig gebied op weg naar Kauri park, een natuurpark waar oude Kauribomen staan. Zo rij je in groene heuvels en zo schuif je een soort jungle in met grote varens en enorme bomen. Op het filmpje kun je zien hoe dat er uitziet vanaf de weg. Halverwege het bos gestopt om de oude man (Tane Mahuata) te begroeten, zo noemen ze hier de grootste en oudste Kauri boom die er nog staat. Men zegt dat hij tussen de 1200 en 2000 jaar oud moet zijn en dat zullen we moeten geloven want om het zeker te weten moet je de jaarringen tellen en dag vinden ze vast niet goed. Het was inderdaad een enorme boom met een grote kroon van bladeren, omringd door grote varens. Na de audiëntie bij Tane Mahuta, volgens de Maori heet dat zo, weer verder gereden door een prachtige slingerende weg het bos weer uit. Ook af en toe van die hele kleine bruggetjes om het spannend te houden natuurlijk. Na het bos rij je opeens weer tussen groene velden en heuvels en ging de reis verder naar onze overnachtingsplaats, Matakohe welke een half uurtje rijden boven Auckland ligt aan een groot meer. Vlak voor de camping kwamen we langs het Kauri museum dus na het op de plaats zetten van de camper daar maar heen gewandeld, uiteraard zonder jas ofzo want het was heerlijk weer. Eerst even naar het kleine kerkje gelopen wat er vlak bij was en daar begon de regenbui, dus snel schuilen in het kerkje maar. Buiten liepen roodbruine koeien dus Petra ging ze even begroeten, kleurgenoten noemde ze ze maar dat is allang geleden volgens mij want ik heb geen grijze koeien ertussen gezien hoor. Het Kauri museum was prachtig van opzet, heel erg groot en gevarieerd maar uiteraard alles over de Kauriboom en de verwerking ervan tot prachtige spullen. Ook een uitgebreide tentoonstelling van oude machines dus beide kwamen we aan ons trekken. Snel terug naar de camping en nog even heerlijk buiten in het zonnetje gezeten en de campingkat wat verwend met ham en kaas. Morgen een langere rit op het programma naar de Coromandel, jullie gaan ervan horen.