dag 10: Kijken en kopen

Vanmorgen na één blik uit het raam was het duidelijk, vandaag gaan last van scherp zonlicht. Er hing een wolkenzweem over de heuvels en het keek grijs en grauw. Lange broek een en tshirt onder de blouse dan maar en op pad, gelijk al het dorp uit een mooie oude spoorbrug en aan de andere kant een meer met weer mooi uitzicht. Daarna aan de rit naar Burlington begonnen waarvan het grootste gedeelte over de VT100, het was inderdaad heel erg mooi. Weer totaal anders dan de vorige dagen want hier was het allemaal veel weidser en open, met veel melkveehouderijen dus koeien buiten en zonder die gele oorbellen hier. Wel de mooie kleuren hoewel hier de storm duidelijk meer bezig was geweest. Onze éérste overdekte brug op de foto gezet, die zijn er heel erg veel hier maar nog lastig te vinden. Door en na een uur bij een klein winkeltje waar een bord ONTBIJT buiten hing heerlijke warme broodjes gegeten met een bakkie koffie. Deze keer moesten we zelf koffie tappen dus het kleinste bekertje maar half vol gedaan, was ongeveer 1,25 kopje van thuis maar tenminste nog normaal van maat. Na een ruim half uur weer verder op pad en opeens een noodkreet want Petra kreeg een aanval dus er moest snel gestopt worden. Ik zag na 5 minuten vanuit mijn ooghoek een houten gebouwtje met restaurant erop dus snel de parkeerplaats op en Petra als een haas naar het toilet binnen. Ik heb buiten nog wat foto’s gemaakt en toen ook naar binnen toe, het bleek een hele grote winkel te zijn helemaal in oude stijl met veel leuke spulletjes en alles in oude vitrinekasten en toonbanken. We hebben er wel een uurtje rondgekeken en overal stonden proefschaaltjes met lokale lekkernijen die ze natuurlijk ook verkochten, we hadden dus beter niet kunnen ontbijten. Ook de snoep afdeling met potten vol met gevaarlijk lekkers, noten-cranberries-pinda’s en ik weet niet wat nog meer in chocolade gedoopt. We hebben ons kunnen beheersen maar toch wel wat lekkers meegenomen. Ook stonden er oude weegschalen dus Petra even op een schaal natuurlijk. Het goede nieuws was dat het Amerikaanse eenheden waren dus het zegt ons niets, het slechte nieuws is dat een behulpzame Amerikaan met een smartphone het wel even omrekende voor ons en het nog slechtere nieuws houden we maar voor ons. Hahahaha Er was ook een zitje ingericht waar een oudere heer zat met een leesboek en een reeds volle kar te wachten op zijn vrouw die aan het rondhoppen was, zo kan het dus ook! Was echt een leuke oude boerenschuur die als winkel was ingericht, normaal hadden we er niet eens gestopt dus het was str.ntmazzel dat we naar binnen moesten. Weer rustig verder gereden en nog heel veel mooie dingen gezien onderweg, ook diverse oude auto’s langs de weg. Het weer was inmiddels wat opgeknapt en tenminste droog. Vlak bij het motel was Petra’s favoriet, de Jo-Ann fabrik store ofwel haar hofleverancier voor stofjes. Ik heb haar daar afgezet en ben alleen doorgereden om in te checken in het motel en de koffers op de kamer te brengen, ik dacht dat scheelt weer wachten in de winkel. Na een ruim half uur weer terug en ze was nog niet veel verder. Teveel keus en niet kunnen kiezen daar binnen. Wat ook niet hielp was dat er speciale kortingen waren voor Columbusdag en dat was alleen vandaag nog. Ik heb maar weer meegeholpen kleuren bij elkaar zoeken en de kar duwen natuurlijk. Ze straalde van oor tot oor binnen bij al die mooie stoffen. Om het probleem van het kiezen enigszins te kunnen snappen zijn we gaan eten bij het chineese buffet tegenover Jo-Ann. Oke ik begrijp het nu, teveel keus en te kleine maag! Hahahaahhaah Wel leuk dat ze hier allemaal aparte dingen hebben zoals krabben poten e.d. Nu weer rustig aan het tafeltje in het motel aan de blog en vooral niet aan eten denken eventjes.

Morgen hier nog de stad in naar een artcentrum waar ze veel mooie dingen hebben en dan over een heuveltop (als het goed weer is) richting de kust naar Woodstock New Hampshire waar we eventueel twee nachten willen blijven want je zit daar midden in de bossen dus goed wandelgebied.